Öyle bir yazgının içindeyim ki
Yaşanmış ne varsa geçmişten
Bin şükürler önünde egilirim
Bir yolcuyum hayat yolunda
Omuzlarımda hep benle gelen heybem
Azar azar koymuşum şifa tohumlarından
Umut üzülmesin
Onsuz olmaz yolculuk diye
En alta sıkıştırdım
Kanatların bir gün düşerse
Umut tohumlarını saç etrafına
Heybeni hafifletsin
Adım adım ilerlerken heybem de ağırlaşıyor
Yaşla beraber heybem de yaşlanıyor
Ne zaman zorlansan taşımaktan
Umut ve sevgi tohumlarını karıştır
Tam kıvamında tüketmeye çalış
Çakırdikenleri ile karşılaşırsan
Azimle şükürle hasbıhal et
Ümit tohumlarıda hep destekçin olacak
Bir son var adımlarının ardından
Her nefis ölümü tadacak
Heyben bir bakmışsın boşalacak
Sen gözyaşlarınla ve dualarla gideceksin
Leyla’nın Mecnun’a
Ferhat’ın şirine kavuştuğu gibi
Bir avuç amellerinle
Aşk kapısının tokmağını çalacaksın
Dualarda buluşacak
Heybeni aşk diyarında boşaltacaksın
Hikmet ŞİMŞEK
