TDK Duymasın, Kızacak…

TDK duymasın, kızacak !

Ama ne yapayım ben böyle hisledim…

Şöyle tebessümle karışık keyifli keyifli iki üç kez ‘’ Selbestledim Arkadaş ‘’ deyince darlığımın hakkaten geçtiğini o zaman fehimliyorum.

Diğer türlü kelam edince halini vaktini yıllardır bilen de anlamıyor.

İzahat istiyor gibi bakıyor ya da yani diyerek sanki maden teknik aramanın değerli bir taşı ararken ki hissiyatıyla durumundan haberdar olmaya çalışıyor.

İşte tam bu yüzden kendini anlatmanın zorluğundan, kendini anlatmaktan vazgeçenlerin çoğunluğu oluşturduğu bir vaktin yaşayanı olarak gıpta ediyorum eskinin insanının iletişiminin böylesine güçlü olmasına.

Diyeceksiniz ki mübalağa etme…

Nasıl etmeyim arkadaş !

Bungaldım yeter artık deyince karşındakinin darlandığını ötesine tahammülünün olmadığını anlardın.

Sıklatı geçene kadar susardın ya da beri dururdun yanından.

Heyhat ! Şimdi nasırına nasırına tuz, biber ne varsa artıran artırana.

Karşındaki dellenince de sonra ben naptıım, ben ne dedim ki…

Haklısın azizim.

Diyen gitti muhterem.

Artık bize de ziyadesiyle hayıflanmak düşer.

Selametle…

Ahmet KİRAZ

0 votes
Bu yazı Ahmet Kiraz Şiirleri kategorisine gönderilmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.