Söyle…!
Ben de ölecek miyim anne…!
Zülfikar Abi’nin küçüğü evlendi,
Döndü Teyze’nin nur topu gibi torunu oldu,
Kabzımal Zakir Amca’nın kızı gocaya kaçtı,
Kınalı kuzunun bebeği oldu,
elleri sen gibi kokuyor anne!
Kalk anne kalk, Allah aşkına kalk!
Cennettesin biliyorum,
en güzel çiçekleri tutuyor ellerin,
bana ninniler söylüyor gözlerin,
Ölüm sıcağını özledim anne!
Hatırlar mısın anne!
Seninle iğne deliğinden ip geçirmece oynardık,
nar ekşisinin tadına bakıp kahkaha atardık,
Topal Zeynep’in bebeğine türkü çağırırdık,
sinek kaçmış bal kabına parmak çalardık,
bal kokan ellerini özledim anne!
Torunun “Cennet” yanımda anne!
Gözleri sana benziyor,
seni soruyor bana, seni anlatıyorum ona,
ördüğün pembe yeleğini çok seviyor,
saçları senin gibi kabarık anne!
Kalk anne!
Artık kıymet vermiyorum pek kimseye,
sen bana Hz Fatma, Hz. Ayşe,
yüksek yüksek tepeler çalıyor anne…! . . .
Osman AKSU
