“Dokunmayın anneme o daha çok büyük”
Fisildayişi hala kulagimda
Ayiktim oysa ki
Rüyada degildim
ama senden bulaştı bu sarhoslugum
ki sen
Bilinçsizce ayriliklari birleştiriyorsun
Adım adım ayak sesinle irkiliyor karninda
taşıdığın cenin
zehirli bir bıçaktir biledigin belki de..
Korkuyorum..
kendine zarar vermenden
korkularım, gece yarıları biledigin bıçakla dayanıyor
boğazımın tam ortasina
Üstelik yalnız da değildim
Üç kisiydik
Gözyaşı ve ayrilik
vurulan bir kuşun kopan kanli tüyü gibi
Havalaniyor Gökyüzünde
“Ben,Bu şehirden gideceğim ”
diyorsun.
Her vakitte
giyinmişsin üstelik kararlısın anlaşılan.
Sınırını izinsiz ihlal eden kaç düşman askeri vardı ki
sanki
ya da kaç düşmanın
durmadan gozetleyen seni
evinin onunde
“Dur aksak sair
Giremezsin hemen kalbime
bu kalp dört kişiye dar
belki sigarsin ama oturduğum evime”
-Bilirim yaralı bir insan siginamaz yaralı bir başka
insana
Vakit:intiharın az öncesi.
O da dolaşıyor küfür gibi dilimde
vurularak yakalanmış firari bir sevgili..
hani ecelle aramda bir kahkaha seramonisi gibi
içine süzülür ya
Amansız bir hastanın iyilik hali
ölüm öncesi .
Artık sevgili olamam demiştin
çocuklarıma anneyim ya yeter
diye yazmıştın,
bilmem hatırlar mısın, ve
Sana geldiğimde heyecandan evin yolunu şaşırmıştım
Bir küçük pencere büyük siyah bir masa kahkahaların
arkasına gizlenmiş yaş dolu bir çift göz
İşte tam bu esnada,
ayrılırken
Masum bir öpücük konduruyorum uyuyan terli alnına.
Mutluluklar diliyorum sana sofia
Sadece bu şehirde değil her nereye gitsen de
Bekliyorum..
bekleyişlerim, geceyarıları uyanıp ardına bakıyor
Bir yaz yagmuru gibi acelesi varmış gibi bulutların
Hızla kayboluyor ayak izin
Ağlayan bir çocuk gibi yetim ve çaresiz
Kapı onunde
Sen kirisiklarinda tuzlu yaşıni biriktiren göz kenarlarında
Sen vurulmuş bir ceylanın kurumuş kan lekesi yeryüzünde.
…
Bu şiirin telif hakkı yazarın (Fatih ÖZTÜRK) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
