Sessiz Senfoni…

Büyük şehirler gördüm .
İçlerinde küçük insanlar doğuyordu.
Mor sabahlara uyanan…

Seni gördüm.
Yılgınlıkların arasından doğrulup kalkışını,
Bir göğü yüklemiştin sırtına.

Ve ben göğsümde orkestra beslerken,
Sessiz senfonine eşlik ettim .
Duydum,
Duyulmazları sende.

Ve denizler sevişirken kıyıyla ,
Ayak ucumuzu sürteceğiz denizin tenha koynuna …
Oysa bir göğü yüklemiştin sırtına !

Ellerim küçük ellerine .
Bilirim en ücra köşelerini
Yâhut bendeki seni.

Öperim bendeki seni…
Kabuk kabuk dağılırken ben,
Sustur
Lâl olmuş geceleri !

Bu şiirin telif hakkı yazarın (Gizem POLAT) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

0 votes
Bu yazı Şair Durağı kategorisine gönderilmiş ve , ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.