Cem Bağlıoğlu’ndan ileride Allah nasip ederse bir kızı olursa ona ithafen yazdığı şiirler…
O an…
Elin değer kalbime baktığında bana
Uzanıp başını koyduğunda omzuma
Beyazlaşan saçlarımız deniz olur
Sen filizlendirirsin sarılınca kuruyan topraklarımı
Avuç içlerimi öptüğünde,
Bir kuş kanatlanır maviliğine
Yarınlarımıza büyütürsün
Kalemimden sana yazılacak sevdam
Kalbinde, Kalbim sonsuz olacaktır
O an…
Umut
Toğrağı öpen yağmurla
Aralık soğuğundan çıktı kalbim
Yarınlarıma gökkuşaklı pencelerimi
Çiçek sesleri sardı
Siyah gölgeli geceleri
Salkım altındaki gülüşlerle ısıttım
Köşe başları kırılmış
Kalplerin durağı olmuşken
Gözlerindeki renkle sevdim
Bakışlarımdaki bizi
Belki ısıtmakta zorlanırım, Ama
Birlikte üşürüz, Birlikte yaşlanırız
Buğulaşmış camda yansıyan
Çayımızın sıcaklığında…
Yara Bandı
Yan yana gelmelerimiz geçmiş zaman yaralarının kabuk bağlayışlarıymış sende,
Aramıza giren ile sözü, Seni toparlayan beni dağıtan dallarımı rüzgarında kıranım oldu…
Söylesene !
Aramıza giren ile sözünü kaldırmayı uğraşırken, Sen beni hangi kalbinle sevdin..
Söylesene !
Yıllarca uyusan geçmeyecek uykusuzluğunun yüzündeki izine armağan ettim,
Çocuksu gülüşlerimi hangi kalbinle sevdin..
Söylesene !
Hangi yarana yara bandı oldum..
Söylesene !
Sen beni hangi kalbinle sevdin…
İşte Budur Hayat
Kırma,
Toprağa değen ilk yağmur tanesiyle büyüyecek aşkları.
Kaçma,
Sevgisiyle dünya yaratandan.
Kovma,
Kusurlarına sarılana.
Koparma,
Mutluluk gözyaşlarıyla beslediğin leylakları.
Karalama,
Huzur bulduğun kalbin duvarlarını…
